ماشین تحریر

وودی آلن، پل استر و مارتین اسکورسیزی هنوز هم با ماشین تحریر می‌نویسند. ماشین تحریر به نظر من خیلی جذاب تر از صفحه کلید های امروزی متصل به رایانه است و حس نویسندگی بیشتر و بهتری القا می کند. اینکه خروجی نگارش ت بر پیکر کاغذ به طور پیوسته و در لحظه خارج می شود حس بهتری نسبت به نقش بستن کلمات بر صفحه ی نمایش و بعد چاپ آن القا می کند. این طور که معلوم است امروز سالروز اختراع ماشین تحریر (Type Writer) است و چیزی در نزدیک به 150 سال از ابداع آن می گذرد. امروز پیشرفت علوم و فناوری منجر به تولید روش های تولید محتوای بسیار پیشرفته تری شده است از همین صفحه کلید و رایانه های متداول گرفته تا تایپ صوتی و ورود هوش مصنوعی به عرصه ی نگارش و البته روش انتقال مستقیم محتوا از مغز به رایانه اما هنوز ماشین تحریر به عنوان نوع اول فناوری نگارش که مفهوم نگارش را که با کاغذ و قلم عجین بود تغییر داد و دریچه ی تازه ای رو به فناوری گشود پا برجاست و بعضی از دوستداران این فناوری تقریبا کهنه از آن استفاده می کنند. خودِ من هم شاید به زودی اقدام به تهیه ی یکی از مدل های نوستالژیک و مناسب آن کنم و همچون گارسیا مارکز که از ماشین تحریرش به عنوان اسلحه اش یاد می کرد بهره ببرم.