تا به حال اجتهادی مبنی بر گسترش فرهنگ اهدا ی عضو به ان حدی که چشمگیر باشد نداشتم اما اندک سعی ای داشتم که حد اقل در پیرامونم و بین افراد دور و برم کسانی را راغب بدین کار کنم.اما چیزی که در این مسیر برایم جالب بود و در افراد پیرامونم به چشمم خورد ترسی بود که این افراد در دل داشتند ترسی ناشی از جهل.
و البته یک مورد تمسخر امیز تر که به نوعی دلسوزی می نمود و اما از صد دشمنی بتر بود.
اولی را در ادم هایی دیدم که فکر می کردند قرار است جانشان را بدهند و دومی در مواقعی بود که نزدیکان یک فرد فکر می کردند قراراست جان عزیزشان را کسی بگیرد.
و هر دوی این موارد ناشی از جهلی بود که نیاز به اگاه سازی و فرهنگ سازی بنیادی ست.باور های غلط مردم در مورد مرگ مغزی و البته نبود دیدگاهی عمیق نسبت به موضوع اهدا و غیره و غیره همگی دست به دست هم داده اند تا از جمعیت 74961702 نفر ایران تنها 744474 نفر دارای کارت اهدای عضو می باشند.
سال نو فرا رسید و ما دوباره از خدا فرصت گرفته ایم تا سالی دیگر قدمی نیکو برداریم و فرصت را غنیمت شماریم ممکن است من و یا حتی تو در همین سال به جمعیت افرادی بپیوندیم که نیازمند اهدای عضو و چشم انتظار اهدای زندگی از جانب دیگری اند قبل از اینکه به جمعیت دارندگان کارت اهدای عضو بپیوندیم.
