از رفتار اجتماعی خود بیزارم

از نقد اجتماع و رفتار خودم و اطرافیان خسته شده ام.هرچه سعی کنی کمتر عصبانی شوی بیشتر عصبانی ات می کنند.هرچه مهربان تر برخورد می کنی بیشتر سوارت می شوند و هرچه ارام تری طغیان ترند.

من که فکر می کنم مشکل اصلی از خودم است از اینکه زیادی توقع دارم از دور و بری هایم.شاید حتی خودم نیز هم سطح توقعاتم رشد نکرده ام.اگر رفتار اجتماعی من هم اینقدر ازار دهنده است برای اطرافیان پس من از این رفتار بیزام،متنفرم و این تنفر و انجزار را اینجا در معرض انزار عمومی فریاد می زنم.

از هر کسی که پشت میزی نشسته و من روزی نقش ارباب رجوع را در مقابلش ایفا کرده ام متنفرم چرا که هیچ وقت روی خوش ندیدم با اینکه همیشه روی خوش نشان دادم.اگر من هم پشت میز مسئولیتم اینگونه برخورد می کنم پس از این نقشم هم متنفرم.

واقعا سخت است که تمام روز سعی کنی که روزگار زیباتر از انچه که در تاکسی و رسانه های بیگانه و محافل دوستانه بازگو می شود باشد باز هم دلیل های بسیاری برای ناراحت شدن وجود دارد و تنها دلایلی که تو هی سعی می کنی با تکیه بر انها به تر عمل کنی مانند فسیل های دیرینه در این جامعه اند و یافت می نشوند.

شاید نیاز به عزم ملی دارد و شاید باید فقط منِ من و منِ هر یک از شما تغییر کند،اما هر کدام از این فعالیت ها که نیاز هست را حاضرم به دیده بگذارم و باز تمام تلاشم را کنم که شاید قدری و تنها قدری اوضاخ به تر شود.